Als een dierbare zijn/haar fysieke jas heeft uitgedaan en als ziel verder leeft aan Gene Zijde is het gemis, hier op aarde, groot. Het is echter mogelijk om nog steeds contact te hebben, alleen is de manier van contact leggen niet altijd even makkelijk. Zeker niet als je nog middenin een rouw en verliesproces zit.
Het is fijn als iemand die onafhankelijk is, zich als kanaal kan openstellen voor jou en je overleden dierbare(n). En je kan laten ervaren dat zij dichtbij je zijn. Je dierbare wil niks liever dan dat je weet dat een ziel onsterfelijk is en verder leeft.
Als klein meisje wist ik dit al en werd ik vaak omringt door overledenen omdat zij mijn ‘speciale licht’ kunnen waarnemen, en weten dat ze via mij contact kunnen leggen. Door de jaren heen heb ik leren omgaan met dat ‘speciale licht’ en met de bij mijn geboorte meegekregen heldere gaven.
Het is mijn passie om mensen en zielen met elkaar te verbinden. De blijdschap in het contact tussen jou en je overleden dierbare(n), wat voelt als een soort weerzien, is zo groot(s).
Hieronder kun je een fragment lezen uit het door mij geschreven boek: Bijzonder kind, mijn pad naar verlichting:
Onsterfelijkheid van de ziel
Vlak voordat de uitvaartdienst afgelopen is, zie ik een witte schim naast de kist. Het is de ziel van mijn opa. In gedachten zwaai ik naar hem en zeg hem gedag. Een briesje gaat langs mijn wang. Opa aait over mijn wang. Ik hoor: ‘Tot ooit, kleine ondeugd van me.’ Hij blijft nog even in de buurt van zijn lichaam die in de kist ligt. Als de laatste noten van de muziek gespeeld worden, zie ik dat hij opstijgt. Het ziet eruit als een rookpluim. Ik volg hem met mijn ogen naar het plafond. En weg is hij. Eén geworden met en opgenomen in de sferen van het hiernamaals.
Alle mensen staan op en lopen even langs de kist. De een nog harder huilend dan de ander. Ik bedenk me dat als ze zich zouden herinneren dat de ziel onsterfelijk is en altijd zal blijven bestaan, ze zich minder verdrietig hoeven te voelen. Er zal dan nog steeds verdriet zijn om het fysieke gemis, net als het verdriet wat ik voel dat ik mijn opa moet missen en hem nooit meer aan kan raken, we niet meer kunnen knuffelen en grapjes kunnen maken – toch zou de herinnering aan de onsterfelijkheid van de ziel het verdriet kunnen verzachten; dat weet ik zeker.
Een overleden dierbare dient zich, als het nodig is, spontaan aan tijdens een levenslicht sessie. Vaak komt deze dan met een boodschap om je healing te ondersteunen en/of richting te geven op je levenspad. Of als er nog iets uitgesproken mag worden wat bij leven niet meer kon, zal dat aangegeven worden en begeleid ik jullie daarin.
Stel je tijdens een levenslicht sessie neutraal op en laat alle verwachtingen los, dan stroomt de energie het beste.
Copyright©2022IrmaSuijkerbuijk-vanGameren